?u Bo?az harbi nedir? Var m? ki dünyada e?i?
En kesif ordular?n yükleniyor dördü be?i,
Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya
Kaç donanmayla sar?lm?? ufac?k bir karaya.
Ne hayâs?zca teha??üd ki ufuklar kapal?!
Nerde -gösterdi?i vah?etle- ""Bu bir Avrupal?!""
Dedirir: Y?rt?c?, his yoksulu, s?rtlan kümesi,
Varsa gelmi?, aç?l?p mahbesi, yâhud kafesi!
Eski Dünya, Yeni Dünya, bütün akvâm-? be?er,
Kayn?yor kum gibi... Mah?er mi, hakikat mah?er.
Yedi iklimi cihân?n duruyor kar??s?nda,
Ostralya'yla beraber bak?yorsun: Kanada!
çehreler ba?ka, lisanlar, deriler rengârenk;
Sâde bir hâdise var ortada: Vah?etler denk.
Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ...
Hani, tâ'ûna da zuldür bu rezil istilâ!
Ah, o yirminci as?r yok mu, o mahhlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcud ise, hakk?yle sefil,
Kustu Mehmetçi?in aylarca durup kar??s?na;
Döktü karn?ndaki esrâr? hayâs?zcas?na.
Maske y?rt?lmasa hâlâ bize âfetti o yüz...
Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz.
Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbâb,
öyle müdhi? ki: Eder her biri bir mülkü harâb.

öteden sâikalar parçal?yor âfâk?;
Beriden zelzeleler kald?r?yor a'mâk?;
Bomba ?im?ekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor gö?sünün üstünde o arslan neferin.
Yerin alt?nda cehennem gibi binlerce lâ?am,
At?lan her lâ?am?n yakt??? yüzlerce adam.
ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer
O ne müdhi? tipidir: Savrulur enkâz-? be?er...
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak,
Bo?an?r s?rtlara, vâdilere, sa?nak sa?nak.
Saç?yor z?rha bürünmü? de o nâmerd eller,
Y?ld?r?m yayl?m? tûfanlar, alevden seller.
Veriyor yang?n?, durmu? da aç?k sinelere,
Sürü halinde gezerken say?s?z tayyâre.

Top tüfekten daha s?k, gülle ya?an mermiler...
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler!
Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasm?ndan;
Al?n?r kal'a m? gö?sündeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, hâ?â, edecek kahr?na râm?
çünkü te'sis-i ?lâhî o metin istihkâm.
Sar?l?r, indirilir mevki'-i müstahkemler,
Be?erin azmini tevkif edemez sun'-i be?er;
Bu gö?üslerse Hudâ'n?n ebedî serhaddi;
""O benim sun'-i bedi'im, onu çi?netme"" dedi.
Âs?m'?n nesli... diyordum ya... nesilmi? gerçek:
??te çi?netmedi nâmusunu, çi?netmeyecek.
?ûhedâ gövdesi, bir baksana, da?lar, ta?lar...
O, rükû olmasa, dünyâda e?ilmez ba?lar...
Vurulmu? tertemiz aln?ndan, uzanm?? yat?yor,
Bir hilâl u?runa, yâ Rab, ne güne?ler bat?yor!
Ey, bu topraklar için topra?a dü?mü?, asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk aln? de?er.
Ne büyüksün ki kan?n kurtar?yor Tevhid'i...
Bedr'in arslanlar? ancak, bu kadar ?anl? idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazs?n?
""Gömelim gel seni tarihe"" desem, s??mazs?n.
Herc ü merc etti?in edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istiâb.
""Bu, ta??nd?r"" diyerek Kâ'be'yi diksem ba??na;
Ruhumun vahyini duysam da geçirsem ta??na;
Sonra gök kubbeyi alsam da ridâ nam?yle,
Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâm?yle;
Mor bulutlarla aç?k türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyyâ'y? uzatsam oradan;
Sen bu âvizenin alt?nda, bürünmü? kan?na;
Uzan?rken, gece mehtâb? getirsem yan?na,
Türbedâr?n gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem;
Tüllenen ma?ribi, ak?amlar? sarsam yarana...
Yine bir ?ey yapabildim diyemem hat?rana.

Sen ki, son ehl-i salibin k?rarak salvetini,
?ark?n en sevgili sultân? Salâhaddin'i,
K?l?ç Arslan gibi iclâline ettin hayran...
Sen ki, ?slâm'? ku?atm??, bo?uyorken hüsran,
O demir çenberi gö?sünde k?r?p parçalad?n;
Sen ki, ruhunla beraber gezer ecrâm? ad?n;
Sen ki, a'sâra gömülsen ta?acaks?n... Heyhât!
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...
Ey ?ehid o?lu ?ehid, isteme benden makber,
Sana âgu?unu açm?? duruyor Peygamber.